Chemische waterkwaliteit

De chemische waterkwaliteit wordt in de KRW (De Kaderrichtlijn Water (KRW) is een Europese richtlijn die voorschrijft dat de waterkwaliteit van de Europese wateren aan bepaalde eisen moet voldoen.) beoordeling bepaald door 33 prioritaire stoffen of groepen van stoffen, zoals kwik, nikkel en lood. Een onvoldoende kwaliteit wordt meestal door één of twee stoffen veroorzaakt die niet aan de norm voldoen.

Ecologische waterkwaliteit

De ecologische waterkwaliteit is opgebouwd uit biologische waterkwaliteit (vissen, kleine waterbeestjes, waterplanten en algen), algemeen fysisch-chemische kwaliteit, overige relevante verontreinigende stoffen en hydromorfologie.

Hydromorfologie

De monitoring van rivierdynamiek, vormen door het water gemaakt, waterbalans, oeverkenmerken, etc. Ingrepen in de hydromorfologische condities van een watersysteem (Een geografisch afgebakend, samenhangend en functionerend geheel van oppervlakte- en grondwater. Plus de daarbij horende waterbouwwerken, levensgemeenschappen, processen en relaties met de omgeving.) hebben consequenties voor het functioneren van het systeem. Door het monitoren van hydromorfologische kenmerken van een watersysteem, de hydromorfologische parameters, krijgt een waterbeheerder inzicht in de huidige toestand, mogelijke knelpunten en handvatten voor verbeteringen. Deze verbeteringen of aanpassingen van hydromorfologische condities kunnen een positieve invloed hebben op de ecologie ( gedrag dat goed is voor de mens en zijn milieu en voor de natuur) van het watersysteem en daarmee op de kwaliteit van het water.

Kaderrichtlijn Water (KRW)

De Kaderrichtlijn Water is een Europese richtlijn. Het doel is dat alle landen in de EU (Europese Unie) de waterkwaliteit van rivieren, kustwater, meren én grondwater op orde brengen. Omdat de KRW dezelfde eisen stelt aan de Europese landen, wordt voorkomen dat vervuiling van een bovenstrooms land (Een land waarin rivieren ontspringen.), zoals Zwitserland, een probleem gaat vormen in een benedenstrooms land (Benedenstrooms wijst in de richting met de stroom mee, naar de monding van het water. (monding: de plaats waar die stroom in zee, een meer of een andere rivier uitmondt, en daar eindigt.), zoals Nederland. Bovendien heeft de invoering van de KRW invloed op de bescherming en beschikbaarheid van drinkwaterbronnen.

Stroomgebied (In een stroomgebied loopt al het oppervlakte water via stromen, beken, sloten, kanalen, rivieren en andere waterstromen via 1 plek naar zee)

Een stroomgebied is een gebied vanwaar al het over het oppervlak lopende water via een reeks stromen, rivieren en eventueel meren door één riviermond, estuarium (daar waar de rivier in de zee uitkomt) of delta, in zee stroomt.

Stroomgebiedbeheerplan

Het plan waarin lidstaten volgens de KRW verplicht zijn om elke zes jaar aan de Europese Commissie te rapporteren wat de huidige toestand is van de waterlichamen (Oppervlaktewaterlichamen zijn de rivieren, sloten, kanalen en meren. De zorg voor de kwaliteit van het oppervlaktewater is een van de taken van een waterschap.) en waarin het maatregelenpakket staat opgenomen om de doelen te bereiken. Het eerste stroomgebiedbeheersplan dient Nederland eind 2009 te rapporteren

Waterlichaam

Een waterlichaam is een oppervlaktewater (Al het natuurlijke water dat te zien is aan de oppervlakte, zoals sloten, beken, kanalen en vennen, en in verbinding staan met grondwater.) binnen één beschrijvingsgebied heeft één type en één status en heeft een redelijk uniforme toestand. De KRW verplicht om een watergang (Een rivier, kanaal, sloot of beek die onderdeel is van een stelsel wateren die met elkaar verbonden zijn.) die water afvoert uit een gebied van ten minste 1000 ha of een water dat een oppervlakte heeft van ten minste 50 ha aan te wijzen als waterlichaam.