Thema waterkwaliteit 

We maken een einde aan het gebruik van microplastics en productie met PFAS.

Doelstellingen voor de KRW naar beneden bijstellen. KRW normen- en meetmethoden per (internationaal) stroomgebied gelijk trekken.

We verbeteren de waterkwaliteit door afspraken te maken met de industrie. Vervuiling door drugsdumping en medicijnresten pakken we strenger aan. Omgevingsdiensten gaan strenger toezien op lozing van chemische stoffen.
 

Om ons te behoeden voor grote problemen met het watersysteem leven we de Europese afspraken na: samen met de waterschappen en natuur- en agrarische organisaties zetten we een kwaliteitsoffensief in, zodat onze wateren in 2027 voldoen aan de Europese normen. Duurzame natuurinclusieve land- en tuinbouw is hiervoor de sleutel. Deelname aan het Deltaplan Agrarisch Waterbeheer en het hebben van een water- en bodemplan wordt verplicht voor alle agrariërs, waarbij zij zelf de voor hun bedrijf best passende maatregelen kunnen bepalen. Ook grote bedrijven als Tata, Chemelot of Chemours vervuilen ons water. 
We scherpen de regels voor toelating en lozing van stoffen als staalslakken, granuliet en PFAS aan en we laten het voorzorgsprincipe voor natuur en volksgezondheid strenger meewegen in het vergunningenbeleid. Alle vergunningen voor onbepaalde tijd worden uit gefaseerd en we gaan strenger handhaven. We verbieden niet-toetsbare stoffen die pas meetbaar zijn als de toxiciteitsgrens al overschreden is. 

Water is misschien wel de belangrijkste grondstof die we hebben, maar onze waterkwaliteit bungelt onderaan Europese lijstjes. De Europese Kaderrichtlijn Water schrijft voor dat het Nederlandse oppervlaktewater uiterlijk in 2027 aan bepaalde eisen moet voldoen ten behoeve van de natuur en gezondheid van mensen. Momenteel voldoet slechts 1 procent van ons water aan die eisen. Dat betekent dat vrijwel al onze drinkwaterbronnen en natuur te maken hebben met water dat niet schoon genoeg is. Daarnaast loopt Nederland een serieus risico op een drinkwatertekort in 2030. De oorzaak hiervan is een combinatie van minder water dat beschikbaar is – onder andere door grondwateronttrekkingen en klimaatverandering – en een te hoog verbruik. D66 wil ervoor zorgen dat er ook na 2030 nog genoeg drinkwater is voor iedereen.

Op gebied van invasieve soorten moet een strikter beleid gevoerd gaan worden dat streeft naar een nulstand voor soorten die hier niet thuishoren. Denk aan de Japanse duizendknoop, de beverrat, rode rivierkreeft, wasbeer en de nijlgans.
Het gebruik van schadelijke stoffen die niet uit ons water kunnen worden gefilterd moet beperkt of verboden kunnen worden. Daarom zijn we kritisch op industriële lozingen, agrarisch gebruik van chemicaliën en menselijk medicijngebruik.
BBB zegt: Meten = Weten. Daarom willen we dat in water gemeten wordt welke schadelijke stoffen gevonden worden en herleiden wie daarvan de originele eigenaar was. We spreken veroorzakers van lozing of uitspoeling aan.
Omdat water zich niet aan de landsgrenzen houdt, is het belangrijk dat er één realistische norm komt in Europa met betrekking tot waterkwaliteit en wet- en regelgeving die handhaving ook grensoverschrijdend mogelijk maakt. We streven naar realistische doelen van de Kaderrichtlijn water die haalbaar en betaalbaar zijn en zullen de provincies opleggen dat dus ook te doen.

Breed investeren in een innovatie-ecosysteem waarbij ook filtrage van PFAS en andere schadelijke stoffen deel van uitmaken. We verplichten lagere overheden om lozingsmeldingen en -vergunningen in openbare databases toegankelijk te maken.

Om de waterkwaliteit op orde te brengen, moeten emissies en lozingen van industrieel en huishoudelijk afvalwater verder worden teruggedrongen. Ook de uitspoeling van meststoffen en gewasbeschermingsmiddelen naar het oppervlakte- en grondwater moet worden verminderd. We willen strengere afspraken maken met buurlanden over de waterkwaliteit van de Rijn, de Maas en de Schelde. De toegang tot schoon en betaalbaar drinkwater moet gegarandeerd zijn. Hiervoor is het niet alleen van belang om voldoende bronnen voor publieke drinkwaterwinning veilig te stellen. We moeten het watergebruik verminderen en met name nieuwe grootschalige winningen voor de industrie (zoals datacenters) goed afwegen

• We zorgen voor echt schoon en voldoende water in Nederland. Er komt een kabinet dat er alles aan doet om de doelen van de Kaderrichtlijn Water in 2025 te hebben behaald. Zo bouwen we ruimte in om eventuele laatste knelpunten nog op te kunnen lossen voordat in 2027 de juridische deadline valt en het land op slot moet omdat de overheid de noodzakelijke bescherming van ons water veel te lang voor zich uit heeft geschoven. 
• Er komt een totaalverbod op de toepassing en het gebruik van schadelijke PFAS-stoffen.
• Bedrijven mogen geen PFAS uitstoten naar de lucht of lozen in het water. We dwingen Chemours tot zo snel mogelijk nul uit de pijp.
• Bedrijven die water vervuilen worden aangepakt. Het Rijk neemt de regie over het toezicht en de handhaving van milieuwetgeving. Er komt meer capaciteit en expertise bij de toezichthouders.
• De boetes worden stevig verhoogd, passend bij de omzet van de beboete bedrijven.

• PFAS-verbindingen en andere zeer zorgwekkende stoffen worden bij de bron aangepakt om te voorkomen dat deze langdurig problemen veroorzaken in ons watersysteem. Aanstichters van milieuvervuiling, zoals Chemours en Tata Steel, worden aangesproken op en verantwoordelijk gehouden voor de gevolgen van de vervuiling. Kosten voor reiniging, en eventuele gezondheidseffecten worden op hen verhaald.
• Geen teelten die gevoelig zijn voor uitspoeling. Om waterkwaliteit te beschermen, kunnen sommige gewassen beter niet meer op bepaalde bodemsoorten geteeld worden.
• Beperk het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Om de chemische gewasbeschermingsmiddelen in ons oppervlaktewater en grondwater te verminderen, worden verplichtende afspraken gemaakt, bij voorkeur in Europa, zodat op dit gebied een gelijk speelveld ontstaat.
• Maak vismigratie mogelijk. De ChristenUnie wil dat waterwerken bij aanleg, renovatie of vervanging doorlaatbaar worden gemaakt voor migrerende vissen. Dit is extra relevant nu veel waterwerken toe zijn aan vervanging.
• We houden vast aan de KRW-doelen. 

Verbetering van de waterkwaliteit blijft nodig, ook met het oog op de Kaderrichtlijn Water. Veel winst is er te behalen als per gebied bekeken en gemeten wordt waar de problemen precies zitten en waar de ‘vervuiling’ vandaan komt. Via het mestbeleid kunnen gebiedsgericht maatregelen genomen worden. Ook wordt via de zogenaamde ecoregelingen in het Europees landbouwbeleid geïnvesteerd in onder meer akkerranden die uitspoeling van stikstof en fosfaat tegengaan.

-